Als het niet mag zien we het donker in
Licht en donker
Vanaf mijn geboorte heb ik alleen maar licht en donker gezien. Ik heb een oogaandoening, waardoor het oog van binnenuit afsterft. Je begrijpt misschien wel dat dit op den duur erg pijnlijk werd. Zodanig zelfs, dat ik de keuze moest maken voor een vreselijke oplossing: mijn ogen laten verwijderen en die inruilen voor een paar van glas. Ondanks dat ik er nog wel zicht mee had.
Ik stelde die keuze zo lang mogelijk uit, om toch maar dat beetje licht en donker te kunnen blijven zien, maar het houdt een keer op. Dit had voor mij best veel consequenties.
Snurken
Om te beginnen was mijn dag- en nachtritme totaal verstoord. Hierdoor kon het maar zo gebeuren dat ik op de raarste momenten in slaap viel en &#;s nachts zat te stuiteren.
Het meest gênante dat ik op dat gebied heb meegemaakt, was dat ik tijdens een cursus in slaap was gevallen en keihard zat te snurken. De klas vond het wel grappig, maar de leraar kon er de lol niet van inzien. Uiteindelijk hebben we dit wel redelijk onder controle gekregen, al ben ik nog steeds meer een nachtdier.
Licht schijnen in het donker
Mag je, als het donker is, het licht aandoen? Kun je de deur op een kier zetten en de zon laten zien als een ander angsten heeft? Kun je, als er verdriet is, ook glimlachen, zelfs als dat pijnlijk is?
Ik denk het wel, ik denk zelfs dat het nodig is. Ook weet ik dat het soms lastig is. Dat het oefening en moed vraagt om het licht te laten schijnen, omdat dat in het donker niet welkom lijkt. Toch is het noodzaak je licht te branden. Al is het maar een beetje of voor even. Dat is wat de wereld nodig heeft. In het klein, in het groot.
De een vindt verandering een crime, de ander kijkt met verlangen naar de voortgang. Bij de een blijft een life-event de rode draad van het leven, voor een ander is het een levensles en de aanleiding om het radicaal anders te doen. Het perspectief is voor iedereen anders en afhankelijk van de bril. Is jouw eerste neiging de lichte kant, dan heb je een kleine voorsprong. Toch kan iedere ‘licht-denker’ zwaar op de hand worden als hij zich lang genoeg in de verkeerde omgeving begeeft en zich niet voedt. Je zult het licht moeten blijven koesteren, laten schijnen en voor jezelf zorgen.
Iemand die de zon van nature niet bij zich draagt, die heeft ook een keuze voor lichthartigheid. Door bijvoorbeeld dagelijks aandacht te hebben voor wat goed gaat en waar je dankbaar voor bent. Dan kun je het licht weer leren zien. Je kunt het licht opzoeken, door te doen wat je prettig vindt, waar je een glimlach van krijgt, door iets ge
Ik zie licht in het donker, wat is er mis?
Hallo, Ik ben martin 18 jaar oud en ik zit nou al een paar jaar met een probleem. Alhoewel ik niet zeker weet of dit een probleem is
Als ik s'avonds wil gaan slapen dan moet het altijd zo donker mogelijk zijn, en dat is ook zo in mijn kamer. Maar als ik dan in het donker kijk, en dat maakt niet uit of ik mijn ogen open of dicht heb zie ik allemaal lichtgevende vlekken. Ik kan me niet concentreren op 1 specifieke vlek. Daarmee bedoel ik dat als ik naar links kijk alle vlekjes meebewegen. De vlekken veranderen ook heel vaak van kleur. Dit is niet omdat ik dan moet wennen aan het donker want na een uur heb ik het nog. Ik heb hierdoor moeite om in slaap te komen en zou graag wat meer willen weten over mijn probleem en of ik er iets aan moet doen.
Ik hoop snel te horen van iemand die hier meer over weet.
Mvg,
Martin
Toegevoegd na 19 minuten:
Ik ga maar eens een afspraak maken bij de oogarts dan. Ik ben wel nog steeds op zoek naar iemand die mij misschien wat meer hier over kan vertellen.
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.
Laat de nacht weer donker zijn
Nederland is een van de meest lichtvervuilde plekken in Europa, en dat heeft ingrijpende gevolgen voor de nachtelijke natuur. ‘Dieren passen hun gedrag aan in tijd of ruimte.’
De uitstraling van kunstlicht neemt jaarlijks met 2,2 procent toe
Iedere natuurliefhebber heeft het wel eens gezien: talloze nachtvlinders en andere vliegende insecten die ’s avonds doelloos rond een straatlantaarn of tuinlamp fladderen. Het is het bekendste, maar zeker niet het enige effect van kunstlicht op de natuur, weet Kamiel Spoelstra. Hij is ecoloog en chronobioloog, de tak van de biologie die zich bezighoudt met de invloed van de tijd op levende wezens. ‘Denk aan het dag-nachtritme, wat praktische alle organismen op Aarde kennen, maar ook de ritmiek van seizoenen en getijden.’ Al op jonge leeftijd was hij gefascineerd door het nachtleven, en dan bedoelt hij niet het uitgaanscircuit. ‘Als middelbare scholier lag ik met mijn camera nachtenlang in de kelder van een oude kasteelruïne te wachten om de perfecte foto van vleermuizen te maken.’
Als onderzoeker aan het Nederlands Instituut voor Ecologie (NIOO-KNAW) probeert hij nog steeds de ongeziene levens van nachtdieren aan het licht te brengen. Met de onderzoeksprojecten Licht op Natuur en het vervolg, Licht op Landschap, bestudeert hij de invloed van kunstlicht op de natuur. ‘We hebben op zes plekken op de Veluwe en een plek in Drenthe experimentele lantaarnpalen in de bosrand g
Angst voor de duisternis? Dit is waarom we bang zijn in het donker
We zijn allemaal weleens bang in het donker. Vooral kinderen hebben hier vaak last van. Maar ook op latere leeftijd bekruipt deze angst ons regelmatig. Angst voor de duisternis is een hele natuurlijke en normale angst. Maar waar komt dit vandaan? Is deze angst ons aangeleerd en – misschien wel belangrijker – kunnen we dit weer afleren?
Misschien heb je jezelf inmiddels aangeleerd om niet meer naar je bed toe te sprinten zodra je het licht uitdoet. Toch voelen we ons niet snel op ons gemak in het donker. Kun je regelmatig niet slapen van de angst of vermijd je donkere plekken? Dan kan het zijn dat je de angststoornis nyctofobie hebt. Hoe kan het dat de angst voor het donker in meer of mindere mate zo vaak voorkomt?
Duisternis maakt ons kwetsbaar
Bang zijn in het donker is een diepgewortelde angst. Onze ogen hebben zich zo ontwikkeld dat ons zicht het scherpst is bij een bepaalde hoeveelheid zonlicht. Zodra het begint te schemeren neemt ons zicht af. We zien niet waar we zijn of waar eventuele bedreigingen vandaan kunnen komen. Oftewel: we zijn kwetsbaarder in het donker. Maar waarom zijn we soms zelfs bang wanneer we het licht in ons eigen huis uitzetten?
Aangeleerde angst
Evolutionair gezien is het erg nuttig om bang te zijn in het donker. Als onze voorouders in het donker naar buiten gingen werden ze geconfronteerd met allerlei roofdieren. Om te overleven móést je dus wel bang zij